Στην σελίδα 104 αναφέρει:
Ένας διευθυντής εφορίας στην Αθήνα μου αποκάλυψε ότι η οργανωμένη φοροδιαφυγή είναι της τάξεως των πολλών δισεκατομμυρίων δραχμών. Ανοίγοντας φακέλους και ντοσιέ, μου παρουσίασε φορολογικές δηλώσεις γνωστών ονομάτων, που ήσαν καταφανώς ανειλικρινείς. «κοίταξε, μου είπε, ο Σ.Π. είναι από τους μεγαλύτερους εμπόρους. Δηλώνει ότι τα ετήσια κέρδη της επιχειρήσεώς του είναι 120.000 δραχμές (4.000 δολάρια). Ερευνήσαμε την οικογενειακή του ζωή. Έχει τρία αυτοκίνητα και ένα γιοτ. Στο σπίτι του υπηρετούν δύο υπηρέτριες, ένας σωφέρ, ο κηπουρός και μια Αγγλίδα γκουβερνάντα των παιδιών. Κάθε καλοκαίρι κάνουν διακοπές στην Ελβετία. Και είναι και συλλέκτης έργων τέχνης. Αυτός ο ρυθμός ζωής, με τους μετριότερους υπολογισμούς, αντιστοιχεί σε 40.000-45.000 δολάρια το χρόνο. Και δηλώνει έσοδα 4.000…»
Ρώτησα αν υπάρχουν κι άλλες τέτοιες περιπτώσεις. «Δυστυχώς, είπε, το κακό είναι γενικό. Όλοι οι μεγάλοι εμφανίζουν στις φορολογικές δηλώσεις το ένα δέκατο των πραγματικών εισοδημάτων τους».
- Και τι μέτρα παίρνετε;
- Δυστυχώς τίποτα. Η φοροδιαφυγή είναι αριστοτεχνικά οργανωμένη με το σύστημα των διπλών λογιστικών βιβλίων. Τα γνήσια είναι για την επιχείρηση. Τα ψεύτικα για την εφορία. Τα ιδιωτικά φοροτεχνικά γραφεία κάνουν χρυσές δουλειές, συμβουλεύοντας και καθοδηγώντας τη σωστή τήρηση των ψεύτικων λογιστικών βιβλίων. Κι όταν κάποιος πιαστεί στη φάκα, θα δωροδοκήσει τον υπάλληλο της εφορίας και εκείνος συνήθως θα κλείσει τα μάτια, γιατί ο μισθός του είναι εξοργιστικά χαμηλός. Όλα αυτά μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε, γιατί ο νόμος μας επιτρέπει τη χρησιμοποίηση «τεκμηρίων» από την ιδιωτική ζωή του φορολογούμενου. Αλλά όταν ανέπτυξα στον υπουργό Οικονομικών ένα σχέδιο δραστικής εξουδετερώσεως της οργανωμένης φοροκλοπής, που θα έκανε να εισρεύσουν στο δημόσιο ταμείο αρκετά δισεκατομμύρια δραχμών, ο υπουργός με αποθάρρυνε, για να μην πω ότι με εξέπληξε. «Δηλαδή», μου είπε, «θέλεις να δημιουργήσεις στην κυβέρνηση κοινωνικό ζήτημα; Δεν μας φτάνουν οι εξεγέρσεις των εργατών, τα συλλαλητήρια των αγροτών και οι διαδηλώσεις των φοιτητών; Θέλεις να’χουμε και επανάσταση της αστικής τάξεως;».
Κι έτσι για να μη διαταραχθούν οι σχέσεις της κυβερνήσεως και της ολιγαρχίας. Η φοροδιαφυγή έγινε θεσμός. Τα δημόσια έσοδα καλύπτονται σχεδόν αποκλειστικά από τη φορολογική αποστράγγιση των λαϊκών τάξεων.
Πολύ θόρυβο και εύθυμα σχόλια είχε προκαλέσει μια φορολογική δήλωση του γνωστού εφοπλιστή Σταύρου Νιάρχου, ο οποίος ενεφάνισε κάποιο χρόνο ετήσια κέρδη από την επιχείρηση των ελληνικών Ναυπηγείων 13.000 δραχμές (433 δολάρια)…
Οποιαδήποτε σχέση με το σήμερα είναι στη δική σας ευχέρεια….
