Διωγμός της Αριστεράς
Ιδιαίτερα μετά τις δημοτικές εκλογές, η κυβέρνηση του Συναγερμού προσπαθεί να απομονώσει πολιτικά την Αριστερά και να καταστείλει τη δράση της. Τον τόνο στην αντικομμουνιστική εκστρατεία δίνει, με τις δηλώσεις και ανακοινώσεις του, ο υφυπουργός Εσωτερικών Ε.Καλατζής. Για πολλά στελέχη και μέλη της ΕΔΑ υπάρχει η εκτόπιση στο στρατόπεδο του Αϊ-Στράτη. Για όσους κατηγορούνται για συμμετοχή στον παράνομο μηχανισμό του ΚΚΕ, τα διαρκή στρατοδικεία και οι δίκες για παράβαση του Α.Ν. 375 για κατασκοπία. Μάταια η ΕΔΑ, το ΔΚΕΛ και άλλοι παράγοντες της αντιπολιτεύσεως ζητούν να καταργηθεί ο νόμος αυτός του 1936 και να εφαρμοστεί ο νέος Ποινικός Κώδικας, που παραπέμπει στα τακτικά δικαστήρια και τις υποθέσεις αυτές. Η κυβέρνηση και το ΓΕΣ θεωρούν τον 375 «ισχυρή ασπίδα κατά του κομμουνισμού».
Αυτή την περίοδο έχει επισημανθεί ότι βρίσκονται στην Ελλάδα και άλλα ανώτερα στελέχη του ΚΚΕ που έχουν έρθει από το εξωτερικό. Ο Ζαχαριάδης δεν έχει αρκετή εμπιστοσύνη, φαίνεται, στους κομμουνιστές που δρουν στην Ελλάδα - ενταγμένους στην ΕΔΑ ή σε παράνομες οργανώσεις του ΚΚΕ - και γι'αυτό στέλνει έμπιστα στελέχη του από το εξωτερικό για να μεταφέρουν την κομματική γραμμή. Στα μέσα Φεβρουαρίου 1955, ο ραδιοσταθμός «Ελεύθερη Ελλάδα» διαλαλεί ότι ο πρώην υπουργός (στην κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας του 1944) και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ Μιλτιάδης Πορφυρογέννης πραγματοποίησε ταξίδι στην Ελλάδα. Ο ραδιοσταθμός μεταδίδει και εντυπώσεις του Πορφυρογέννη από την Αθήνα και άλλες ελληνικές πόλεις.
Είναι φανερό πως ο Ζαχαριάδης θέλει να αποδείξει ότι ένα κομματικό στέλεχος του ΚΚΕ που διώκεται, αν πάρει τα κατάλληλα μέτρα, μπορεί να κινηθεί στην Ελλάδα χωρίς να τον εντοπίσουν οι υπηρεσίες ασφαλείας. Κυβερνητική πηγή ανακοίνωσε ότι όσα ανέφερε ο ραδιοσταθμός «Ελεύθερη Ελλάδα» για ταξίδι του Πορφυρογέννη στην Ελλάδα είναι παραμύθι και οι εντυπώσεις του κατασκευασμένες στο εξωτερικό. Η φυσιογνωμία του Πορφυρογέννη – πρόσθεσε - είναι τόσο γνωστή, που θα εντοπιζόταν αμέσως. Πραγματικά, ο Μιλτιάδης Πορφυρογέννης (πέθανε αργότερα στο εξωτερικό) ήταν πανύψηλος, γεροδεμένος, φορούσε χοντρά μυωπικά γυαλιά και τον γνώριζε καλά όχι μόνο η αστυνομία, αλλά και πολύς κόσμος από όλες τις παρατάξεις. Και όμως ήταν γεγονός πως είχε έρθει κρυφά και με πλαστό διαβατήριο στην Αθήνα και είχε δει διάφορους συναδέλφους του δικηγόρους και κομματικά στελέχη. Ίσως να ήταν μόνο υπερβολή πως περιόδευσε σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας.
Οι Αρχές Ασφαλείας, πάντως, ύστερα από τις εκπομπές αυτές του ραδιοσταθμού του ΚΚΕ, δυναμώνουν τις προσπάθειες τους και, σε λίγες μέρες, δίνουν την απάντηση τους στις κομπορρημοσύνες του Ζαχαριάδη: Στις 17 Μαρτίου, ανακοινώνουν τη σύλληψη του μέλους της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ Κώστα Λουλέ. Και, την 1η Ιουνίου, ο υφυπουργός Δημοσίας Τάξεως Ε.Καλατζής καλεί τους δημοσιογράφους για να τους ανακοινώσει ότι οι Αρχές Ασφαλείας έπιασαν τον «αρχηγό του κομμουνιστικού κλιμακίου» Γ.Ερυθριάδη ή Πετρή, μέλος του πολιτικού γραφείου του ΚΚΕ, τη γυναίκα του Έλλη, τον Κώστα Φιλίνη και άλλα κομμουνιστικά στελέχη. Όλοι παραπέμπονται, σύμφωνα με την τότε τακτική των κυβερνήσεων και των Αρχών Ασφαλείας, στο Διαρκές Στρατοδικείο για κατασκοπία.
Καθώς ο Συναγερμός δεν εφαρμόζει την πολιτική της «λήθης του παρελθόντος» που έχει διακηρύξει προεκλογικά, μερικές εκατοντάδες νέοι πολιτικοί κρατούμενοι έχουν προστεθεί στους κατοχικούς και του Εμφυλίου Πολέμου. Σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργού Δικαιοσύνης Κ.Θεοφανόπουλου, στις αρχές του 1955, βρίσκονταν στις φυλακές «3.985 αμετανόητοι κομμουνισταί και 1.097 δηλωσίαι». Εκατό περίπου στελέχη και μέλη του ΚΚΕ, που, όπως είδαμε, έχουν πιαστεί από τις υπηρεσίες ασφαλείας στην Αθήνα και σε διάφορες άλλες πόλεις την άνοιξη και το καλοκαίρι του 1954, παραμένουν ακόμα υπόδικοι. Είτε γιατί οι Αρχές, για λόγους εντυπώσεων στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, θέλουν να οργανώσουν καλύτερα τη δίκη, είτε γιατί επιδιώκουν να βρουν την κατάλληλη πολιτικά στιγμή για να την κάνουν, περισσότερο από ένα χρόνο οι εκατό περίπου πολίτες, άντρες και γυναίκες περιμένουν μάταια να δικαστούν.
