Αντιδράσεις και σάλος
Το άρθρο αποκάλυψε μια πτυχή της ελληνικής τραγωδίας, αλλά και έγινε αφορμή να εκδηλωθούν οι ιδεολογικές αντιθέσεις μέσα στους κόλπους του Κέντρου. Προκάλεσε ιδιαίτερα έντονες αντιδράσεις των Φιλελευθέρων και των Ανακτόρων. Το ίδιο πρωί, ο Γ.Βεντήρης συναντιέται με τους Βενιζέλο και Ρέντη. Ύστερα από συνομιλία του και με τον Πλαστήρα, ο Βενιζέλος δηλώνει:
«Εφόσον θεωρείται κυβερνητική η δημοσιεύσασα το άρθρον εφημερίς, είμαι υποχρεωμένος να αποδοκιμάσω την τοιαύτην αρθρογραφίαν».
Επίσης, ο Πλαστήρας δηλώνει:
«Αι εφημερίδες είναι ελεύθεραι να γράφουν, αλλά και η κυβέρνησις επίσης υποχρεωμένη να εξηγηση ότι δεν εκφράζουν τας γνώμας της. Εν προκειμένω είμαι σύμφωνος με την δήλωσιν του κ.αντιπροέδρου».
Την αντίθεση τους με το άρθρο εκφράζουν και οι Αμερικανοί. (Ο Πιουριφόυ έχει φύγει για την Αμερική.) Από την άλλη πλευρά. όμως, δεκατρείς βουλευτές της ΕΠΕΚ συγχαίρουν την Αλλαγή - για το άρθρο της (Γ.Αναγνωστόπουλος, Δημ.Θεοχαρίδης, Ν.Ιντζές, Γ.Μελανίδης, Αρ.Πάλλης, Γ.Τζωρτζής, I.Χρυσοχόος, Αθ.Κουνούπης, Στ.Τσιαπάρας, Α.Ανωγειανάκης, Γ.Ξηρός, Γ.Βασιλειάδης, Μιχ.Κύρκος), ενώ οι υπουργοί Γ.Γρηγορίου και Χρ.Ευελπίδης, με δηλώσεις τους, το επιδοκιμάζουν (Προοδευτική Αλλαγή. 30 Σεπτεμβρίου 1952).
Ο Βενιζέλος, την άλλη μέρα, ύστερα από σύσκεψη του Κόμματος των Φιλελευθέρων, δηλώνει:
«Το Κόμμα των Φιλελευθέρων αποδοκιμάζει ανεπιφυλάκτως τους ύμνους οι οποίοι διετυπώθησαν κατά τας τελευταίας ημέρας υπέρ του ΕAM. Είναι αναμφισβήτητον ότι κατ'αρχάς το ΕΑΜ περιέλαβε σημαντικόν μέρος ιδεολόγων πατριωτών, οι οποίοι είναι άξιοι τιμής. Μεταγενεστέρως όμως η οργάνωσις αύτη υπεδουλώθη κατά τοιούτον τρόπον εις το ΚΚΕ και προεκάλεσε τοιαύτας συμφοράς διά το έθνος, ώστε να μη δύναται να γίνη δεκτόν ότι εις την ιστορίαν των αγώνων του ελληνισμού έχουν θέσιν οι αγώνες του ΕΑΜ εν τω συνόλω των...».
Για το ίδιο θέμα κάνει μακρές δηλώσεις και ο Γ.Παπανδρέου, που υποστηρίζει τις γνωστές απόψεις του εναντίον του ΕΑΜ. Στην Αλλαγή δημοσιεύεται άρθρο του Ν.Πλαστήρα, με τον τίτλο «Το ΕΑΜ και το έθνος». Ο αρχηγός της ΕΠΕΚ υποστηρίζει ότι η οργάνωση
«υπήρξε πολύ ευρυτέρα του ΚΚΕ. Και, εις την αρχήν, είχε τον χαρακτήρα μιας πραγματικής οργανώσεως Αντιστάσεως. Πολύ ταχέως όμως εδέσποσεν αυτής το ΚΚΕ και έκτοτε, υπό την διακριτικήν πρώτα και ωμήν κατόπιν καθοδήγησίν του, έπραξεν μόνον ό,τι συνέφερε εις το ΚΚΕ. Και το συμφέρον του ΚΚΕ απεδείχθη αντίθετον προς το συμφέρον του έθνους».
Η συζήτηση επεκτείνεται σε ολόκληρο τον Τύπο και κρατά αρκετές μέρες, πράγμα που δείχνει πόσο τα συγκλονιστικά γεγονότα της περιόδου 1941 - 49 βαραίνουν ακόμα στη ζωή του έθνους.
