Συνθήκες των εκλογών
Οι εκλογές γίνονται, στις 16 Νοεμβρίου 1952, χωρίς σοβαρά επεισόδια, με ησυχία σε ολόκληρη την Ελλάδα. Εφτά μέρες πριν από τις εκλογές, έχει διατάξει η κυβέρνηση να αφοπλιστούν τα TEA νότια από τον Αλιάκμονα. Και στους υποψήφιους της ΕΔΑ δίνεται η δυνατότητα να περιοδεύσουν σε ολόκληρη τη χώρα και να εκθέσουν το πρόγραμμά τους. Βέβαια, τα γεγονότα του 1944 - 1949, ο Εμφύλιος Πόλεμος, ασκούν ακόμα την επίδρασή τους και η ύπαρξη στρατοπέδων πολιτικών εξόριστων, χιλιάδων πολιτικών κρατουμένων στις φυλακές, τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων, η αστυνομοκρατία, η στρατοκρατία ιδιαίτερα στις παραμεθόριες περιοχές, οι πρόσφατες ακόμα εκτελέσεις είναι ατού στα χέρια της Δεξιάς.
Πάντως, τυπικά, ο εκλογικός αγώνας γίνεται με ίσους όρους. Στην ΕΔΑ έχει επιτραπεί να εκθέσει τις απόψεις της και από το ραδιόφωνο. Τελικά όμως η ομιλία ματαιώνεται. Η κυβέρνηση έκανε περικοπές στον λόγο του στρατηγού Σαράφη, που θα μιλούσε από μέρους της Αριστεράς, και η ΕΔΑ αρνείται να τις δεχτεί. Από τις 26 Οκτωβρίου, κυκλοφορεί, ύστερα από κυβερνητική άδεια, το δημοσιογραφικό όργανο της ΕΔΑ, η Αυγή, καθημερινά. (Η Αυγή έχει αρχίσει να εκδίδεται, με κυβέρνηση Κέντρου, στα τέλη Αυγούστου, ως βδομαδιάτικη εφημερίδα.) Δικαιολογώντας την απόφαση της ΕΔΑ να παρουσιάσει παντού συνδυασμούς, ο στρατηγός Σαράφης, στον προεκλογικό λόγο του στον Πειραιά, λέει ανάμεσα σε άλλα:
«.. .τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτου που εγγυάται το Σύνταγμα καταπατούνται. Ακόμα και στις ιδιωτικές επιχειρήσεις, για να βρη κανείς εργασία, χρειάζεται πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων. Το Μακρονήσι και τα Γιούρα, ο Αϊ-Στράτης και το Τρίκερι, όπου κρατούνται οι αγωνιστές της Εθνικής Αντιστάσεως, εξακολουθούν να υπάρχουν, παρ'όλες τις υποσχέσεις που έδωσαν τα κόμματα στις περασμένες εκλογές, η δε διαβίωσις των κρατουμένων είναι υπό τις δυσμενέστερες συνθήκες. Στρατοδικεία εξακολουθούν να λειτουργούν και νέες εκτελέσεις έγιναν. Τα αγροτικά μας προϊόντα, καπνός, σταφίδα και λοιπά, μένουν απούλητα στις αποθήκες, γιατί στις μεν δυτικές χώρες έχουν τον αθέμιτο συναγωνισμό των προϊόντων των χωρών αυτών, ενώ στις ανατολικές χώρες δεν μας αφήνουν να τα εξαγάγωμεν εκείνοι που μας δίνουν την βοήθεια (...). Πείνα και δυστυχία υπάρχει σ'όλες τις εργαζόμενες τάξεις (...). Η οικονομική ολιγαρχία του τόπου προσπαθεί να θησαυρίσει ακόμα περισσότερο, χωρίς να συγκινείται από το δράμα του λαού (...). Το 50% και πλέον του προϋπολογισμού πάει σε στρατιωτικές δαπάνες (...). Θέλουν (σ.σ.: εννοούσε τα κόμματα του Κέντρου) τις ψήφους της ΕΔΑ χωρίς καμιά εγγύηση, ότι θα ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα για την δημιουργία μιας καλλίτερης ζωής. Όπως ψήφισαν το πλειοψηφικό παρά την γνώμη των περισσοτέρων υπουργών και βουλευτών τους, που ήσαν υπέρ του αναλογικού (...) και το'καναν γιατί το ζήτησαν οι ξένοι, για τον ίδιο λόγο δεν δέχτηκαν τις προτάσεις μας».
Οπωσδήποτε, η απόφαση του ΚΚΕ και της ΕΔΑ για ανεξάρτητους συνδυασμούς σε ολόκληρη τη χώρα ευνοεί τον Συναγερμό, που η νίκη του είναι πια σχεδόν βέβαιη. Χαρακτηριστικό είναι ένα επεισόδιο που γίνεται στη Φιλαδέλφεια, τις παραμονές των εκλογών:
«Προχθές το βράδυ συνελήφθησαν επ'αυτοφώρω ο αστυνομικός διευθυντής Ιω.Καραχάλιος, ανήκων εις ειδικήν εμπιστευτικήν υπηρεσίαν αντικομμουνιστικής δράσεως, ένας ανθυπασπιστής της χωροφυλακής και ένας ενωματάρχης με πολιτικήν περιβολήν, καθ'ην στιγμήν διένεμαν εις την Νέαν Φιλαδέλφειαν πλαστάς προκηρύξεις που συνιστούσαν εις τους αριστερούς να μαυρίσουν τον Πλαστήραν και να ψηφίσουν "ατόφιο" το ψηφοδέλτιο της ΕΔΑ. Και οι μεν συλληφθέντες ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΩΣ όχι μόνον δεν είναι οπαδοί της ΕΔΑ, αλλά και αποτελούν στελέχη του παπαγισμού». (Προοδευτική Αλλαγή, 17 Νοεμβρίου 1952.)
Βέβαια, όταν οι χωροφύλακες εξακρίβωσαν την πραγματική ταυτότητα αυτών των περίεργων «οπαδών της ΕΔΑ», τους άφησαν ελεύθερους.
