Σάββατο 18 Ιουνίου 2011

ΣΠΥΡΟΣ ΛΙΝΑΡΔΑΤΟΣ: ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ ΣΤΗ ΧΟΥΝΤΑ

Οξύτητα

Η συζήτηση στη Βουλή συνεχίζεται ως τις 22 Αυγούστου. Και παίρ­νει σοβαρή οξύτητα. Γίνονται και αναδρομές στο παρελθόν για την πολιτεία της Δεξιάς: Ο υπουργός Εσωτερικών Κ.Ρέντης διαβάζει εκθέσεις (του στρατηγού Στανωτά από την Πελοπόννησο κ.λ.π.) για τη δράση των παρακρατικών οργανώσεων της Δεξιάς σε διάφορες περιοχές της χώρας από το 1945 ως το 1950.

Οξύτατη είναι και η απάντηση του υπουργού Συντονισμού στις επικρίσεις του Συναγερμού για την οικονομική πολιτική της κυ­βερνήσεως. Ο Γ.Καρτάλης κατηγορεί τη συναγερμική αντιπολίτευση ότι γίνεται σύμμαχος των δυνάμεων και συμφερόντων που αγωνίζονται για να διατηρηθεί το καθεστώς της σπατάλης και της ασύδοτης κερδοσκοπίας εις βάρος του λαού. Αναφέρει ότι τα κρα­τικά έσοδα το 1951-52 είναι κατά 60% ανώτερα από εκείνα που πραγματοποιήθηκαν το 1949-50 και 30% από το 1950-51, χωρίς να αυξηθούν οι φορολογίες.

«Συμπίεσις των πιστώσεων εγένετο -συνεχίζει ο Καρτά­λης - εις εκείνους τους κλάδους, οι οποίοι ηυνοήθησαν περισσότερον εις το παρελθόν. (...) Η ρευστοποίησις των με­γάλων παγωμένων πιστώσεων προς βιομηχάνους και εμπόρους αποτελεί την άλλην προσπάθειαν της κυβερνή­σεως. Αι περισσότεραι επιχειρήσεις αι οποίαι είχον τοιαύ­τας ανεξοφλήτους οφειλάς είναι γνωστόν ότι επραγματοποίησαν σημαντικώτατα κέρδη κατά το παρελθόν. (...) Υπάρχουν άφθονοι ενδείξεις συμμαχιών και ανοχής των Τραπεζών μετά των ενδιαφερομένων επιχειρηματιών, ακό­μη και καταστρατήγησις εκ μέρους των ιδίων των εμπορι­κών Τραπεζών. (...) Εις τας εισαγωγάς διά την ανασυγκρότησιν εσημειώθη καθυστέρησις 10 εκατ.δολαρίων, οφειλομένη εις την άρνησιν των Αμερικανών να εγκρίνουν το θερμοηλεκτρικόν εργοστάσιον της Πτολεμαΐδος και το εργοστάσιον αζώτου».

Αφού αναφέρει ότι έχουν διατεθεί 933 δισεκατομμύρια δραχ­μές για την ανασυγκρότηση και ότι η Αμερικανική Αποστολή πιέ­ζει να μειωθεί η νομισματική κυκλοφορία κατά 250 δισ., τονίζει ότι μοναδική λύση για την ελληνική οικονομία είναι να ελαττωθούν οι στρατιωτικές δαπάνες και να μειωθεί η στρατιωτική θητεία κατά δύο χρόνια. (Φτάνει ακόμα τους 27 μήνες.)

«Όταν εις άλλας χώρας ασυγκρίτως πλουσιωτέρας λαμ­βάνονται τοιαύται αποφάσεις - υπογραμμίζει ο Καρτάλης -, διερωτάται κανείς ποία άλλη διέξοδος απομένει διά την Ελλάδα, της οποίας η οικονομία κάμπτεται οπό το βάρος των αμυντικών δαπανών».

Οι απόψεις αυτές του υπουργού Συντονισμού δεν αρέσουν στους Αμερικανούς. Γι'αυτό, παρόλο ότι εκτιμούν τις ικανότη­τες και την κατάρτιση του Καρτάλη, θα προτιμούσαν να τον έβλε­παν να φεύγει από την κυβέρνηση.