« Προς αποφυγήν της επιθέσεως...»
Υστερα από αρκετές μέρες, ο υπουργός Αμύνης Σακελλαρίου δίνει στη Βουλή, με λόγια χαρακτηριστικά για τον ρόλο του ως τοποτηρητή σε μια υποτιθέμενη ειρηνευτική κυβέρνηση, την ακόλουθη εκδοχή για τα γεγονότα:
«Ως γνωρίζετε, προ ολίγων ημερών, ενώπιον του Εκτάκτου Στρατοδικείου Αθηνών, εγένετο η δίκη των προδοτών Μπελογιάννη και λοιπών. Επειδή η Εθνική Αντιπροσωπεία μας η ευρισκομένη εις Ουάσιγκτον θα υφίστατο ίσως την επίθεσιν του σλαβικού μπλοκ, η κυβέρνησις εξέφρασε την επιθυμίαν, προς αποφυγήν της επιθέσεως αυτής, εάν υπήρχε δυνατότης, να διακοπή η δίκη αυτή. Σημειωθήτω ότι κατ'εμέ η παραπομπή της ομάδος αυτής των κομμουνιστών εις το Έκτακτον Στρατοδικείον ήτο σφάλμα. Εγώ, εάν ήμουν υπουργός, την υπόθεσιν αυτήν θα την έστελνα εις το τακτικόν στρατοδικείον. Ούτως όμως εχόντων των πραγμάτων, εκάλεσα τους αρμοδίους μου συμβούλους και ηρώτησα, εάν θα υπήρχε δυνατότης, χωρίς να φανώμεν ότι μειούμεν την Δικαιοσύνην ή ειδικώς τα πρόσωπα των στρατοδικών (...) να διακοπή η δίκη. Μου συνέστησαν ότι υπήρχε τρόπος προς τούτο, εάν εχωρίζετο η δίκη. Μετά εκάλεσα τα μέλη του περί ου ο λόγος στρατοδικείου και τους εξώρκισα να με βοηθήσουν προς εύρεσιν μιας λύσεως, ώστε να μη δώσωμεν εις τους εχθρούς μας του εξωτερικού όπλα να βάλουν εναντίον μας. Μόλις είπον τούτο, εις εκ των κυρίων αυτών, δι'ον επερωτήθην προ καιρού και μάλιστα ηρνήθην τότε να προσκομίσω τον φάκελλόν του εις τον επερωτώντα, έξαλλος ηγέρθη και, με θεατρικάς χειρονομίας, μου είπεν ότι δύναται χάριν της Πατρίδος να πέση αυτήν την στιγμήν, όχι όμως να διακόψη την δίκην. Κατόπιν τούτου, αφέθησαν ελεύθεροι να συνεχίσουν την δίκην, επειδή όμως εφοβούμην ότι τα διαμειφθέντα εις το γραφείον μου ίσως διεδίδοντο, επέστησα την προσοχην πάντων, όπως, προς το συμφέρον της Πατρίδος, η ανωτέρω πρότασίς μου παραμείνη μυστική».
Ο Σακελλαρίου αναφέρει κατόπιν πως υποχρεώθηκε να παραπέμψει τον πρόεδρο και τα μέλη του στρατοδικείου στο Ανακριτικό Συμβούλιο. (Ο πρόεδρος του στρατοδικείου θα τιμωρηθεί με εξάμηνη αργία «διά παράβασιν στρατιωτικής εχεμύθειας και τιμής».) Η συζήτηση γενικεύεται ύστερα από έντονη παρέμβαση του Π.Κανελλόπουλου, που υποστήριξε ότι η κυβέρνηση, με την ανάμειξή της στη δίκη Μπελογιάννη, «εν συνδυασμώ με τα μέτρα επιεικείας δημιουργεί νοσηράν κατάστασιν, εκ της οποίας έχουν πτοηθεί οι εθνικόφρονες και γενικώς ο ελληνικός λαός». Παίρνουν μέρος στη συζήτηση οι Ρέντης, Βαρβούτης, Παπασπύρου κ.λ.π. και διαβάζονται έγγραφα των αντιπροσωπειών της Ελλάδας στον ΟΗΕ από το 1949, που ζητούν να διακόπτονται οι δίκες κομμουνιστών και οι εκτελέσεις στις περιόδους που συνέρχεται η Γενική Συνέλευση
