Ακυρώνεται η εκλογή των εξόριστων
Στις 8 Δεκεμβρίου, το Εκλογοδικείο, με απόφαση του, ακυρώνει, την εκλογή ως βουλευτών Αθηνών των Στ.Σαράφη, Μ.Γλέζου, Μ.Χατζημιχάλη και των αναπληρωματικών εξόριστων και φυλακισμένων, με το αιτιολογικό ότι «δεν είχον τα προσόντα του εκλογίμου ως διατελούντες εν εκτοπίσει και φυλακίσει» (εφημερίδες, 9 Δεκεμβρίου 1951). Για τον ίδιο λόγο, το Εκλογοδικείο ακυρώνει την εκλογή και των άλλων εξόριστων και φυλακισμένων, που έχουν βγει σε Πειραιά, Θεσσαλονίκη, Βόλο, Λέσβο. Έτσι. στην Αθήνα, βουλευτές της ΕΔΑ βγαίνουν τελικά οι Μιχ.Κύρκος, Γ.Σπηλιόπουλος. Αντ.Μπριλλάκης και Β.Εφραιμίδης. Στον Πειραιά, οι Εμ.Μάντακας και Π.Κατερίνης. Στη Θεσσαλονίκη, οι I.Πασαλίδης και Λ.Καραμαούνας. Στον Βόλο, ο Γ. Βλαμόπουλος και στη Λέσβο ο Γ.Σίμος.
Ο υπουργός των Εσωτερικών Κ.Ρέντης δηλώνει ότι η τυχόν επανεκτόπιση των εξόριστων βουλευτών, που ακυρώθηκε η εκλογή τους, θα έδινε την εντύπωση της εμπάθειας, γι'αυτό έχει δώσει εντολή να καταργηθούν οι αποφάσεις εκτοπίσεώς τους. Βέβαια, οι φυλακισμένοι (Μ.Γλέζος, Μ.Τσιμπουκίδης, Α.Αμπατιέλος κ.λ.π.) δεν έχουν αφεθεί καθόλου ελεύθεροι. Αργότερα. και από τους εξορίστους ορισμένοι θα σταλούν πάλι στο στρατόπεδο του Αϊ-Στράτη (Κ.Γαβριηλίδης. Κ.Λυκούρης κ.λ.π.).
Ο ραδιοσταθμός του ΚΚΕ εξαπολύει, αμέσως μετά την ακύρωση της εκλογής των φυλακισμένων και εξόριστων, μια πρώτη επίθεση κατά των περισσοτέρων απ'τους επιλαχόντες βουλευτές της ΕΔΑ: Τους χαρακτηρίζει ως βολικούς απέναντι στους Αμερικάνους και τους καλεί να μη δεχτούν την εκλογή τους. Καλεί και τον «λαό ν'αγωνιστεί για ν'ακυρωθεί η απόφαση του Εκλογοδικείου». Πρόκειται, για άλλη μία φορά, για μια εξωπραγματική και διασπαστική της ενότητας της Αριστεράς τακτική, σε στιγμές μάλιστα δύσκολες και δραματικές για το αριστερό στρατόπεδο στην Ελλάδα.
Στο μεταξύ, η ΕΔΑ δέχεται, με αφορμή τους ασύρματους, πολιτική και αστυνομική πίεση. Ορισμένες εφημερίδες γράφουν ότι από τα κρυπτογραφήματα των ασυρμάτων και από τις ανακρίσεις αποδείχτηκε η σχέση της ηγεσίας της ΕΔΑ με τον παράνομο μηχανισμό του ΚΚΕ και ότι θα γίνουν αποκαλύψεις. (Ακρόπολις, 1 Δεκεμβρίου 1951 κ.λπ.).
Ο Μιχάλης Κύρκος σημειώνει στις 22 Νοεμβρίου:
«Στις 9 1/2 π.μ. ήλθε στο σπίτι κατόπιν τηλεφωνήματος του ο κ.Πανόπουλος, γεν.διευθυντής Αστυνομίας Πόλεων στο Υπ.Εσωτερικών. Ο κ.Πανόπουλος με ρώτησε για κάποιον Κ. - το όνομα ή επώνυμον -, ο οποίος μου ζήτησε να τον περιλάβω στον συνδυασμό και εγώ έδειξα απροθυμίαν. Ότι ο Κ. αυτός πρέπει να είναι πρόσωπον ευρυτέρου κύρους, το οποίον κινείται ελεύθερα και θα έκαμε τιμή στον συνδυασμό. Ότι το πρόσωπον αυτό, παρά τη δική μου ψυχρότητα, μπήκε στον συνδυασμό. Απήντησα ότι τέτοιο πρόσωπο δεν θυμούμαι. Πήρα δε ένα ψηφοδέλτιο και εξήτασα ένα ένα τα πρόσωπα που αρχίζουν κατ'όνομα ή επώνυμον από Κ.., αλλά τέτοιο πρόσωπο δεν υπήρχε. Με ηρώτησε αν μίλησα σε προεκλογικές συγκεντρώσεις. Απήντησα ότι μίλησα στην Κεντρικήν (...). Μου είπε ότι εκεί υπήρχε πρόσωπο που έπαιζε ιδιαίτερο ρόλο στον καθορισμό των ομιλητών και ότι το πρόσωπο αυτό έχει έλθει στο σπίτι μου. Και με ρώτησε ποιο είναι το πρόσωπο αυτό. Απήντησα ότι όλοι σχεδόν όσοι ευρίσκοντο επάνω ήσαν γνωστοί σε μένα και είχαν έλθει πολλές φορές στο σπίτι. Ότι τον πίνακα και τη σειρά των ομιλητών την είχε καθορίσει η Δ.Ε.». (Μιχ.Κύρκου, στο ίδιο. σ. 5.)
Στις 7 Δεκεμβρίου, ο Κύρκος σημειώνει ότι ο Πανόπουλος τον κάλεσε τυπικά πια, με τον υπηρεσιακό δρόμο, δηλαδή τη Γενική Ασφάλεια, στο γραφείο του:
«Ο λόγος περιεστράφη περί εν πρόσωπον το οποίον ισχυρίζεται ότι συνηντήθη μαζί μου και εγώ του εδήλωσα ότι σε καμιά περίπτωση δεν θα δεχτώ τις υποψηφιότητες Μπελογιάννη και Πλουμπίδη και ότι σε τέτοια περίπτωση εγώ θα αποχωρήσω. Πράγματι, αυτά τα είπα όχι σε ένα πρόσωπο, αλλά σε πολλά (...). Συνεπώς, δεν μπορώ να ξέρω ποιος απ'όλους αυτούς έγραψε ό,τι έγραψε (...). Αντελήφθην επίμονο προσπάθεια του κ.Π., όχι άμοιρο προειδοποιήσεως ότι μπορώ να κληθώ σε ανάκριση. Απήντησα ότι η ανάκρισις δεν θα φωτισθή περισσότερο, αφού και ο ίδιος δεν είμαι περισσότερο φωτισμένος».
Ο I.Πανόπουλος, ικανός αξιωματικός της αστυνομίας με διεθνείς δεσμούς και ιδιαίτερη φιλία με τους Αμερικανούς, αναπτύσσει και προσωπική αστυνομική δραστηριότητα στους κύκλους της Αριστεράς. Ο Γιάννης Κοκορέλλης αφηγείται ότι, μετά την ίδρυση της ΕΔΑ, τον επισκέφθηκε και τον προειδοποίησε:
«Ανεχθήκαμε τη δράση σου στο κόμμα του Σοφιανόπουλου, αλλά τώρα πάει πολύ. Δεν πρόκειται να σε ανεχθούμε και με την κομμουνιστική ΕΔΑ».
