Δρακόντεια μέτρα
Η κυβέρνηση δεν περιορίζεται μόνο να κινητοποιήσει την αστυνομία για να πιάσει τους 26 δραπέτες, με έρευνες σε ολόκληρο το λεκανοπέδιο της Αττικής και ανακρίσεις για να εξακριβωθεί πώς έγινε η απόδραση. Προχωρεί και σε συλλήψεις και εκτοπίσεις αριστερών, ασχέτων με την υπόθεση, καθώς και σε δρακόντεια μέτρα στις φυλακές με στόχο τους πολιτικούς κρατουμένους. Στις 21 Ιουλίου, οι βουλευτές των κομμάτων του Κέντρου Στ.Αλαμανής, Ν.Ζορμπάς, Π.Τζαννετάκης, Π.Τζατζάνης, Ε.Πέτσος και Ε.Κοθρής καταθέτουν την ακόλουθη ερώτηση για τους υπουργούς Δικαιοσύνης και Εξωτερικών:
«Το τελευταίον τριήμερον, εις την περιοχήν τέως Διοικήσεως Πρωτευούσης, διενεργήθησαν αθρόαι συλλήψεις και εκτοπίσεις πολιτών εν συνεχεία πολλών προηγουμένων, αι οποίαι είχον προκαλέσει τας εντόνους διαμαρτυρίας συνδικαλιστικών οργανώσεων και πολιτικών παραγόντων της χώρας. Επίσης, κατά το αυτό διάστημα, αστυνομικά όργανα, παραβαίνοντα στοιχειώδεις δικονομικός διατάξεις, διενεργούν εις ευρείαν κλίμακα έρευνας οικιών κ.λ.π. Τέλος, εις διαφόρους φύλακας συμβαίνουν γεγονότα γεννώντα πολλά ερωτήματα παρά τη κοινή γνώμη.
Ερωτώνται οι κ.κ. υπουργοί Εσωτερικών και Δικαιοσύνης:
1) Ποίοι είναι οι πραγματικοί λόγοι των τελευταίων ομαδικών συλλήψεων, δεδομένου ότι, εφ'όσον οι συλλαμβανόμενοι εκτοπίζονται, δεν προκύπτουν δι'αυτούς στοιχεία ενοχής διά παράβασιν νόμου (...); Η απόδρασις των 27 κρατουμένων, η οποία εν μέρει προβάλλεται ως πρόσχημα δι'αυτάς τας ενεργείας, δύναται να δημιουργή συγκεκριμένας κρατικάς ευθύνας, αλλά εν ουδεμία περιπτώσει δικαιολογεί λήψιν σπασμωδικών μέτρων. Τα μέτρα αυτά προκαλούν την εντύπωσιν ότι η κυβέρνησις: α) κατέχεται από το πάθος τής εφαρμογής αντιποίνων και της αρχής της συλλογικής ευθύνης, και β) εύρε την ευκαιρίαν να εντείνη εκδηλωθέντα από πριν τρομοκρατικά της μέτρα, να συγκάλυψη συγκεκριμένας ευθύνας και γενικώτερον να δημιουργήση ψευδείς εντυπώσεις εις τον καταγανακτισμένον εκ της αντιλαϊκής της πολιτικής ελληνικόν λαόν».
Παρ’όλα όμως τα μέτρα και την κινητοποίηση των αστυνομιών δυνάμεων, τις νυχτερινές ενέδρες, τις έρευνες και τα αιφνιδιαστικά «μπλόκα» σε συνοικίες και σπίτια, κανένας από τους 26 δεv πιάνεται. Έτσι, στις 23 Ιουλίου, η κυβέρνηση φτάνει στο έσχατο μέτρο: Επικηρύσσει τους 26 σαν... ληστές. Η σχετική απόφαση του υφυπουργού Ασφαλείας Ε.Καλατζή αναφέρει:
«...ούτοι τυγχάνοντες σοβαρά κομμουνιστικά στελέχη, ηνωμένα εις ομάδα διαθέτουσαν όπλα και εργασθέντες μετά φανατισμού διά την επικράτησιν του ΚΚΕ και όντες κρατούμενοι εις τας δικαστικός φύλακας Βούρλων ως υπόδικοι επί κατασκοπία και άλλοι ως κατάδικοι δι'άλλας εγκληματικός πράξεις, από κοινού συμφέροντος κινούμενοι συναπεφάσισαν και απέδρασαν ομαδικώς των φυλακών, διά διανοίξεως υπογείου στοάς, τας μεσημβρινός ώρας της 17.7.1955, με σκοπόν να συνεχίσουν την εγκληματικήν αντεθνικήν των δράσιν, καταστάντες ούτω λίαν επικίνδυνοι εις την δημοσίαν και εθνικήν ασφάλειαν».
Η αμοιβή που ορίζει ο υφυπουργός Ασφαλείας για τον φόνο των πέντε από τους 26 που χαρακτηρίζει ανώτερα στελέχη είναι 30.000 δραχμές και για την αποτελεσματική τους κατάδειξη 15.000. Για τους άλλους, η αμοιβή κλιμακώνεται από 20.000 - 10.000 για τον φόνο τους και 10 - 5.000 για την αποτελεσματική τους κατάδειξη. Φυσικά, η κυβέρνηση και ο υφυπουργός Ασφαλείας ξέρουν πως οι 27 πολιτικοί κρατούμενοι, που δραπέτευσαν από τα Βούρλα, ούτε ληστές είναι, ούτε όπλα διαθέτουν. Απέδρασαν, γιατί πίστευαν πως έτσι θα ματαιώσουν τη δίκη, που ήταν σχεδόν βέβαιο ότι, εκείνη την εποχή, αν γινόταν, θα κατέληγε σε θανατικές καταδίκες και εκτελέσεις, τουλάχιστον όσων από αυτούς είχαν έρθει κρυφά από το εξωτερικό, και για να ενισχύσουν τις παράνομες οργανώσεις του ΚΚΕ. Και τώρα κρύβονταν για να αποφύγουν τη σύλληψη.
Ευτυχώς κανένας δεν βρέθηκε να σκοτώσει τους καταζητούμενους, που όμως οι περισσότεροι θα πέσουν, μέσα σε δύο χρόνια, και πάλι στα χέρια της αστυνομίας και θα κλειστούν στις φυλακές. Εφτά θα κατορθώσουν να φύγουν στο εξωτερικό. Ένας, ο Γιώργος Γεωργίου, θα θανατωθεί, όπως θα δούμε, ύστερα από μερικά χρόνια, στη Βόρεια Ελλάδα. Και οι Αρχές θα ανακοινώσουν ότι πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε, ενώ προσπαθούσε να περάσει παράνομα τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα και να μπει στη Βουλγαρία.
