Παγωμένες πιστώσεις
Σε μακρές ανακοινώσεις του στον Τύπο, στις 19 Απριλίου 1952, ο Γ.Καρτάλης αναφέρεται ιδιαίτερα στη χρηματοδότηση της οικονομίας και στις ανεξόφλητες για πολλά χρόνια πιστώσεις προς ορισμένες βιομηχανικές και άλλες επιχειρήσεις. Πρόκειται για τις περίφημες «παγωμένες πιστώσεις». Αφού κάνει λόγο για τους περιορισμούς στη χρηματοδότηση, συνεχίζει:
«Είναι επί πλέον αναμφισβητήτως αληθές ότι αι μικραί και μεσαίαι επιχειρήσεις υφίστανται ισχυρότερον τον αντίκτυπον της ανωτέρω μεταβολής, διότι, ως προκύπτει από λεπτομερή στοιχεία, εκατοντάδες δισεκατομμυρίων πιστώσεων προς ολιγοτέρας των 60 βιομηχανικών εμπορικών επιχειρήσεων παραμένουν από μακρού χρόνου ανεξόφλητοι και δημιουργούν εμπλοκήν εις την ρευστοποίησιν των τραπεζικών πιστώσεων και την επιβεβλημένην διεύρυνσιν του κύκλου των δανειζομένων προς τους επαγγελματίας, βιοτέχνας και εν γένει τας μεσαίας και μικράς επιχειρήσεις». (Εφημερίδες, 20 Απριλίου 1952.)
Σύμφωνα με στοιχεία που θα δοθούν αργότερα, το μεγαλύτερο ποσό από τη βοήθεια Μάρσαλ σε πιστώσεις το έχουν πάρει δέκα βιομηχανίες (σε σύνολο 1.047 της εποχής αυτής). Πήραν δηλαδή 273 δισ. δραχμές σε σύνολο δανείων 450 δισ. δραχμών. Στη βιοτεχνία δόθηκαν μόνο 10 περίπου εκατ. δραχμών της εποχής. Η κυβέρνηση του Κέντρου δεν κατορθώνει τελικά να πάρει πίσω ούτε τους τόκους των δανείων αυτών.
