Προσχωρήσεις στον Συναγερμό
Μόλις προκηρύσσονται οι εκλογές, αρχίζουν προσχωρήσεις σημαντικών παραγόντων του Κέντρου, κυρίως των Φιλελευθέρων, στον Συναγερμό. Πρώτος, ο πρώην συνιδρυτής της ΕΠΕΚ, που προσχώρησε αργότερα στους Φιλελευθέρους, Εμ.Τσουδερός, εξηγεί, με τρία άρθρα του στο Βήμα, για ποιους λόγους θα συνεργαστεί με τον Παπάγο. Στις 19 Οκτωβρίου, δημοσιεύεται διακήρυξη 24 πρώην υπουργών, βουλευτών και πολιτευτών, με φιλελεύθερη προέλευση, υπέρ του Συναγερμού. Οι 24, που ανάμεσά τους είναι οι Εμ.Τσουδερός. Στ.Μερκούρης, Κ.Αδαμόπουλος, Γ.Λύχνος, Δ.Ιωάννου, Χρ.Σολωμονίδης, Χαρ.Ψαρρός, Γ.Εξηντάρης, Ι.Μελάς, Π.Λεβαντής, Κ.Γιαβάσογλου, Θ.Κιζάνης κ.λ.π., υποστηρίζουν ότι η χώρα χρειάζεται ισχυρή κυβέρνηση και ότι ο Συναγερμός είναι
«κοινοβουλευτική και δημοκρατική οργάνωσις με σαφώς καθίορισμένας απόψεις υπέρ του ελληνικού λαού εν τω συνόλω του και με ευρείαν κοινωνικήν πολιτικήν υπέρ των καθέκαστα εργαζομένων τάξεων εις όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητος».
Η ομάδα αυτή των πολιτικών και πολιτευτών δέχεται ισχυρή επιρροή από τον Δημήτρη Λαμπράκη, βασικό παράγοντα, όπως είδαμε, στην προετοιμασία του νέου κόμματος της Δεξιάς. Την προηγούμενη μέρα. Το Βήμα, σε κύριο άρθρο του με τον τίτλο «Ο πολυκομματικός αρλεκίνος», έχει επιτεθεί κατά του Κέντρου, γιατί θα δεχτεί στους συνδυασμούς του παράγοντες της παλιάς Δεξιάς, όπως τους Κ.Τσαλδάρη και Θ.Τουρκοβασίλη, και της Αριστεράς, όπως τους Σβώλο και Τσιριμώκο.
Ύστερα από δύο μέρες, άλλοι έντεκα πρώην υπουργοί, βουλευτές και πολιτευτές με φιλελεύθερη προέλευση προσχωρούν επίσης στον Συναγερμό (Παντ.Ροζάκης, Χρ.Παπασταύρου κ.λ.π.). Ταυτόχρονα, ανακοινώνεται ότι ο Γ.Παπανδρέου θα πάρει μέρος στον συνδυασμό του Ελληνικού Συναγερμού στην Αχαΐα και οι φίλοι του βουλευτές Έξαρχος στα Τρίκαλα, Μαλιάκας στη Λέσβο κ.λ.π. Προσχωρούν επίσης στον Ε.Σ. ο εφοπλιστής και πολιτευόμενος Π.Νομικός, ο πρώην υπουργός Γ.Βοραζάνης κ.λπ. Δεν έχει βέβαια πετύχει απόλυτα το σχέδιο του Σπ.Μαρκεζίνη, να περιλάβει ο Ε.Σ. βασικά πολιτικά στελέχη από την Άκρα Δεξιά ως τη μετριοπαθή Αριστερά, οπωσδήποτε όμως το κόμμα του Παπάγου έχει αξιόλογη συμμετοχή πρώην παραγόντων του Κέντρου. Βέβαια, το χρώμα και τη φυσιογνωμία στον Συναγερμό τα δίνουν ο αρχηγός του, που έχει κινηθεί πάντα στον χώρο της Άκρας Δεξιάς (κίνημα 1935 για επαναφορά δυναστείας, αρχηγός του ΓΕΣ στη δικτατορία κ.λ.π.) και οι επιτελείς του (Μαρκεζίνης, Κανελλόπουλος, Στεφανόπουλος), που ανήκουν επίσης στη Δεξιά. Αλλά η προσχώρηση του Τσουδερού και του Παπανδρέου, καθώς και δεκάδων πρώην υπουργών και πολιτευτών με φιλελεύθερη προέλευση και σημαντική επιρροή, θα βαρύνει στην εκλογική πλάστιγγα.
Λίγες μέρες πριν από τις εκλογές, σημειώνεται και ένα ακόμα ευνοϊκό - συμβολικά περισσότερο παρά ουσιαστικά -γεγονός για τον Συναγερμό: τις προεδρικές εκλογές των Ηνωμένων Πολιτειών θριαμβεύει ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων, στρατηγός Ντουάιτ Αϊζενχάουερ. Το κύριο σύνθημά του, που τον βοήθησε να συγκεντρώσει 32 εκατομμύρια απέναντι σε 27 του Δημοκρατικού Αντλάι Στήβενσον, ήταν ότι θα κλείσει την πληγή της Κορέας, «απ'όπου χάνονται το αίμα και η τιμή».
