Και πάλι οι στρατιωτικές δαπάνες
Ο χειμώνας του 1953-54 είναι εξαιρετικά βαρύς. Οι ορεινές περιοχές της χώρας, ιδιαίτερα στη Μακεδονία, αποκλείονται από τα χιόνια. Δραματικές εκκλήσεις φτάνουν το πρώτο δεκαήμερο του Φλεβάρη από τα διάφορα χωριά, που δεν έχουν ούτε τροφή για τους ανθρώπους και για τα ζώα, ούτε καύσιμη ύλη, ούτε φάρμακα. Ζώα πεθαίνουν από την πείνα και άλλα τα τρώνε οι λύκοι και τα τσακάλια, που κατεβαίνουν στα χωριά. Έχει δημιουργηθεί σοβαρή κατάσταση. Το κυβερνητικό συμβούλιο συνεδριάζει έκτακτα για να την αντιμετωπίσει.
Βασικό εμπόδιο για να λυθούν τα μόνιμα (οικονομική καθυστέρηση, υποαπασχόληση), αλλά και τα έκτακτα (καταστροφές από σεισμούς, πλημμύρες, χιόνια) προβλήματα της χώρας είναι οι υπέρογκες στρατιωτικές δαπάνες. Ο Παπάγος, στη διάρκεια της περιοδείας του στη Δ.Ευρώπη, ζητά από τον στρατηγό Γκρούντερ και τους άλλους ηγέτες του NATO να βοηθήσει αποφασιστικά η Ατλαντική Συμμαχία την Ελλάδα να αντιμετωπίσει τις δαπάνες αυτές. Αλλά, και αυτή τη φορά, οι εκκλήσεις της ελληνικής κυβερνήσεως δεν φέρνουν κανένα αποτέλεσμα. Και η κυβέρνηση δεν προχωρεί στη μείωση της αριθμητικής δύναμης των αντρών του στρατού, παρόλο που το Συμβούλιο του NATO, τον Δεκέμβριο του 1953, έχει παραδεχτεί ότι δεν υπάρχει άμεσος κίνδυνος για σοβιετική επίθεση και ότι η διεθνής ύφεση είναι γεγονός. (Το Βήμα, 10 Ιανουαρίου 1954.) Ο Παπάγος έχει υποβάλει σχετικό υπόμνημα στην αμερικανική κυβέρνηση και περιμένει απάντηση. (Εφημερίδες, 27 Φεβρουαρίου και 24 Μαρτίου 1954.)
Για να αντιμετωπιστούν οι δαπάνες για την ανασυγκρότηση, η κυβέρνηση εκδίδει εσωτερικό δάνειο ύψους 300 δισεκατομμυρίων δραχμών ή 10 εκατομμυρίων δολαρίων.
