ΣΠΥΡΟΣ ΛΙΝΑΡΔΑΤΟΣ: ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ ΣΤΗ ΧΟΥΝΤΑ

Και πάλι η Μακρόνησος

Τα μίση όμως κοχλάζουν ακόμα. Και εκείνοι που κρατούν τους πραγματικούς μοχλούς της εξουσίας θα υπονομεύουν την πολι­τική της γαληνεύσεως. Στις 5 Ιουνίου, αρχίζει στο Τριμελές Πλημμελειδδικείο Αθηνών η δίκη των υπευθύνων της εφημερίδας του ΣΚΕΛΔ Μάχης για όσα έγραψε κατά της Μακρονήσου. Ο κύριος μάρτυρας κατηγορίας, ένας στρατιώτης, που είχε υπηρετήσει στο γραφείο «ηθικής αγωγής» της φρουράς των φυλακών Μα­κρονήσου. μεταβάλλεται σε μάρτυρα υπερασπίσεως των κατη­γορουμένων δημοσιογράφων (ο Ηλίας Τσιριμώκος δεν δικάζε­ται, γιατί έχει εκλεγεί βουλευτής). Καταγγέλλει φρικτά βασανιστήρια και εξευτελισμούς των κρατουμένων στις φυλα­κές της Μακρονήσου. Οι εφημερίδες της Αριστεράς μιλούν για «δίκη της Μακρονήσου» και για «αίσχος της Μακρονήσου». (Μάχη, 6 Ιουνίου 1950.)

Ο Πλαστήρας εκείνες τις μέρες βρίσκεται στο Παρίσι. Στο σπί­τι της κ.Εμπειρίκου τον επισκέπτεται φίλος του και τον ρωτά τι είναι όλα αυτά που γράφονται για τη Μακρόνησο. Ο στρατηγός τινάζεται όρθιος και ξαναπέφτει στην πολυθρόνα του.

- Ναι, δυστυχώς είναι αλήθεια, λέει και ιδρώτας τρέχει στο πρόσωπο του. Έστειλα τον Βρασίδα (πρόκειται για τον τα­ξίαρχο Β. Παπαγιαννόπουλο) και μου έκανε έκθεση. Μην πεις σε κανέναν τίποτε. Είναι ντροπή για την Ελλάδα. Θα την καταργήσω τη Μακρόνησο. (Αφήγηση Κομνηνού Πυρομάγλου.)

Τις ίδιες μέρες στο Παρίσι, σε συζήτηση του με τον φίλο του δημοσιογράφο Ελευθέριο Κοτσαρίδα εκφράζει την ικανοποίησή του για τον αντίκτυπο της πολιτικής του της ειρηνεύσεως. «Οι κομμουνισταί, του λέει, αποκόπτουν τους δεσμούς τους με το κόμ­μα τους. Και 30% απ'αυτούς να κερδίσουμε, θα είναι μέγιστον διά το εθνικόν μέλλον». (Το Βήμα, 2 Ιουνίου 1950.)

Αλλά. όπως είπαμε, άλλοι πιστεύουν ότι αυτή η πολιτική «απο­θρασύνει τον κομμουνισμόν». Μετά την αντικατάσταση των διοι­κητών των ταγμάτων της Μακρονήσου, η κυβέρνηση αντικαθιστά και τον αρχηγό χωροφυλακής Κατσαμπή με τον στρατηγό Σα­μουήλ. Ο υπουργός Δημοσίας Τάξεως Π.Γαρουφαλιάς (παπανδρεϊκός) εκδίδει επανειλημμένες διαταγές ότι θα τιμωρούνται τα όργανα της τάξεως που κακοποιούν πολίτες και θα θεωρούνται υπεύθυνοι και οι διοικητές τους. Ζητά επίσης να παταχθούν οι περιφερόμενοι ένοπλοι της Δεξιάς. Αυτές οι διαταγές φτάνουν για να δείξουν την κατάσταση που επικρατεί.