Μέτρα «επιείκειας»
Παρά την ασφυχτική ατμόσφαιρα που έχουν δημιουργήσει οι αποκαλύψεις για τους ασύρματους και τα ραδιοσήματα, η κυβέρνηση κάνει κάποιες προσπάθειες να προωθήσει τα μέτρα ειρηνεύσεως. Από τα τέλη Νοεμβρίου, αρχίζει να απελευθερώνει από το στρατόπεδο του Αγίου Ευστρατίου μερικές εκατοντάδες πολιτικούς εξόριστους, ελάχιστους με απολύσεις και, τους περισσότερους, με τη μορφή της δεκαπενθήμερης άδειας που, κατόπιν, άλλοτε παρατείνεται και άλλοτε όχι.
Στις 12 Δεκεμβρίου, ο υπουργός Δικαιοσύνης καταθέτει στη Βουλή τα «μέτρα επιεικείας». Το νομοσχέδιο έχει 23 άρθρα και είναι χωρισμένο σε πέντε κεφάλαια. Το πρώτο αναφέρεται στις αναθεωρήσεις των δικών όσων έχουν καταδικαστεί για παράβαση του Γ ψηφίσματος από έκτακτα στρατοδικεία, από το 1946 ως την 1η Δεκεμβρίου 1951. Τα αναθεωρητικά δικαστήρια είναι επίσης στρατοδικεία, αλλά σ'αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν και τακτικοί δικαστές. Τα αναθεωρητικά έχουν το δικαίωμα να διατάξουν την υπό όρους αναστολή καταδικαστικών αποφάσεων. Το νομοσχέδιο επίσης προβλέπει δυνατότητα για έφεση ή αναθεώρηση των αποφάσεων των διαρκών στρατοδικείων. Το β' κεφάλαιο καθορίζει ευεργετήματα για τους «αυθορμήτως παραδιδομένους», είτε διώκονται για αδικήματα που έχουν σχέση με τη δράση του ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΚΚΕ είτε των ΜΕΑ και άλλων παραστρατιωτικών οργανώσεων και διώκονται «δι'αδικήματα τελεσθέντα μέχρι της 1ης Νοεμβρίου 1951 και έχοντα οιανδήποτε σχέσιν με τον αντισυμμοριακόν αγώνα και εν γένει την καταστολήν της δράσεως του ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΚΚΕ και των παραφυάδων αυτού». Εξαιρούνται όσοι βρίσκονται «εκνόμως εκτός ορίων της Επικρατείας». Τα άρθρα του γ' κεφαλαίου δίνουν στον υπουργό Δικαιοσύνης το δικαίωμα, μετά σύμφωνο γνώμη ειδικής πενταμελούς επιτροπής, να απολύει με όρους ορισμένους που έχουν καταδικαστεί σε ποινές φυλακίσεως ή καθείρξεως για τα αδικήματα αυτά. Με το τέταρτο κεφάλαιο, που έχει μόνο ένα άρθρο, μετατρέπονται σε ισόβια όλες οι θανατικές καταδίκες που έχουν επιβληθεί ως τις 31 Οκτωβρίου ή που θα επιβληθούν ως την ημέρα που θα δημοσιευτεί ο νόμος για αδικήματα που έχουν συντελεστεί ως τις 31 Οκτωβρίου.
Ο Τύπος της Δεξιάς δυναμώνει την επίθεση του εναντίον των μέτρων, ενώ η επίσημη συναγερμική γραμμή είναι κάπως διαφοροποιημένη: Τα μέτρα είναι επικίνδυνα, γιατί τα εφαρμόζει η ΕΠΕΚ και όχι ο Συναγερμός...:
«Εάν ο στρατάρχης έκρινε ότι ο καιρός ήτο κατάλληλος διά τοιαύτα μέτρα, θα είχε υπέρ αυτού την απόλυτον εμπιστοσύνην του μεγίστου τμήματος της χώρας, διότι η εφαρμογή των θα ήτο εις χείρας ανθρώπου ικανού να παγιώση την εθνικήν ασφάλειαν». (Αγόρευση Βασ.Στεφανόπουλου στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Δικαιοσύνης, εφημερίδες 19 Δεκεμβρίου 1951.)
Αυτές τις μεσσιανικές ιδιότητες αποδίδουν στον Παπάγο οι συναγερμικοί παράγοντες.
Χαρακτηριστική για την κατάσταση που επικρατεί είναι μια διαταγή του Ρέντη προς τις αστυνομικές Αρχές για τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων. Ο υπουργός Εσωτερικών τονίζει πως τα πιστοποιητικά είναι υποχρεωτικά μόνο για διορισμούς σε δημόσιες υπηρεσίες και για έκδοση διαβατηρίων:
«Αξίωσις τυχόν διαφόρων υπηρεσιών – συνεχίζει - περί προσαγωγής πιστοποιητικών κοινωνικοί φρονημάτων διά χορήγησιν δανείων της Αγροτικής Τραπέζης και άλλων Τραπεζών, διά προμήθειαν στεγάσεως εις πυροπαθείς και περί εκδόσεως πιστοποιητικών διά συνεταιρισμούς, αντίκειται εις τον Νόμον και δύναται να θεωρηθή ως καταπίεσις των πολιτών» (εφημερίδες, 14 Νοεμβρίου 1951).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου