ΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ αυτό, έχουν σημειωθεί σοβαρές εξελίξεις στις εξωτερικές σχέσεις της Ελλάδας. Η σοβαρότερη είναι, σίγουρα, η ελληνοαμερικανική συμφωνία που υπογράφεται στην Αθήνα, στις 12 Οκτωβρίου, στο Υπουργείο Εξωτερικών από τον Έλληνα υπουργό Στέφανο Στεφανόπουλο και τον Αμερικανό πρεσβευτή Κάβεντις Κάνον (είχε έρθει στην Ελλάδα στα τέλη Αυγούστου σε αντικατάσταση του Πιουριφόυ, που τον έστειλαν πρεσβευτή στη Γουατεμάλα).
Στις 7 το βράδυ της ίδιας μέρας, το υπουργικό συμβούλιο στην Αθήνα εγκρίνει τη συμφωνία. Στις 8 η ώρα, οι δύο κυβερνήσεις δίνουν, ταυτόχρονα στην Αθήνα και στην Ουάσιγκτον, την ακόλουθη ανακοίνωση:
«Εις εκπλήρωσιν των εκ του άρθρου 3 της Συνθήκης Βορείου Ατλαντικού απορρεουσών υποχρεώσεων των, η κυβέρνησις του Βασιλείου της Ελλάδος με την έγκρισιν της A.M. του βασιλέως και η κυβέρνησις των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής υπέγραψαν σήμερον μίαν διμερή συμφωνίαν παρέχουσαν εις τας Ηνωμένας Πολιτείας το δικαίωμα όπως βελτιώσωσι και χρησιμοποιώσιν από κοινού μετά της ελληνικής κυβερνήσεως ωρισμένα αεροδρόμια και ναυτικάς εγκαταστάσεις εν Ελλάδι. Η συμφωνία έχει ως προορισμόν, διευκολυνομένης της ολοκληρώσεως της αμύνης της Ελλάδος, της αναπτυχθείσης κατά τα τελευταία πέντε έτη με την αμερικανικήν βοήθειαν, εντός του αμυντικού συστήματος του NATO, να ενίσχυση την ασφάλειαν της περιοχής του Βορείου Ατλαντικού και να διαφύλαξη την διεθνή ειρήνην και ασφάλειαν. Η κοινή προσπάθεια των δύο χωρών, όπως βελτιωθή και ενισχυθή η συλλογική ικανότης προς αντίστασιν εναντίον ενόπλου επιθέσεως, αντικατοπτρίζει το επικρατούν πνεύμα συνεργασίας και τους στενούς δεσμούς φιλίας, ήτις υφίσταται μεταξύ Ελλάδος και Ηνωμένων Πολιτειών».
Η συμφωνία, που το κείμενο της δίνεται αμέσως στη δημοσιότητα, ορίζει ότι:
«… η ελληνική κυβέρνησις (…) εξουσιοδοτεί την κυβέρνησιν των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής να χρησιμοποιεί οδούς, σιδηροδρομικάς γραμμάς και χώρους, και να κατασκευάζη, αναπτύσση, χρησιμοποιεί και θέτη εν λειτυοργία στρατιωτικά και βοηθητικά έργα εν Ελλάδι, οία αι αρμόδιαι Αρχαί των δύο κυβερνήσεων ήθελον θεωρήσειν κατά καιρούς ως αναγκαία δια την εφαρμογήν ή την προαγωγήν εγκεκριμένων σχεδίων του ΝΑΤΟ (…). Η κυβέρνησις των ΗΠΑ δύναται να φέρη, εγκαθιστά και στεγάζη εν Ελλάδι προσωπικόν των Η.Π.Α. Αι ένοπλοι δυνάμεις των Ηνωμένων Πολιτειών και το υπό τον έλεγχό των υλικόν δύνανται να εισέρχωνται, εξέρχωνται, κυκλοφορούν, υπερίπτανται ελευθέρως εν Ελλάδι και ει τα χωρικά της ύδατα, υπό την επιφύλαξιν οιασδήποτε τεχνικής συνεννοήσεως (…). Αι ενέργειαι αύται απαλλάσσονται οιωνδήποτε τελών, δικαιωμάτων και φόρων» (Άρθρο 1).
Το άρθρο 2 αφορά την ατέλεια των μηχανημάτων, υλικών και εφοδίων που εισάγουν οι Αμερικανοί και τη δυνατότητα να τα εξάγουν, καθώς και την υποχρέωση του ελληνικού Δημοσίου να τους αποζημιώσει για όσα έργα θα αφήσουν στην Ελλάδα, όταν δεν θα τους χρειάζονται πια. Το άρθρο 3 δίνει στους Αμερικανούς το δικαίωμα να ιδρύουν στην Ελλάδα δικά τους στρατιωτικά ταχυδρομεία. Τέλος, προβλέπει ότι η συμφωνία θα ισχύει «καθ΄όλην την διάρκεια της ισχύος της Βορειοατλαντικής Συνθήκης».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου