Ο Αντενάουερ στην Αθήνα
Με τους παλαιούς συμμάχους, τους Άγγλους, έχει δημιουργηθεί ψυχρότητα, ιδιαίτερα ύστερα από τη συνάντηση Παπάγου - Ήντεν. Σε όλη την Ελλάδα γίνονται διαδηλώσεις της νεολαίας με αντιαγγλικά συνθήματα και ο Μακάριος, όπως θα δούμε, έχει έρθει και πάλι στην Αθήνα για να πείσει την κυβέρνηση να καταθέσει προσφυγή στον ΟΗΕ για το Κυπριακό.
Οι σχέσεις όμως με τις άλλες τρεις μεγάλες χώρες της Δ. Ευρώπης, τη Γαλλία, τη Δ.Γερμανία και την Ιταλία, είναι άριστες. Στις 9 Μαρτίου φτάνει στην Αθήνα ο πρωθυπουργός της Δ.Γερμανίας Αντενάουερ. Στις συνομιλίες και στα γεύματα δίνεται και από τις δύο πλευρές τόνος εγκαρδιότητας και θερμής φιλίας. Στην πρόποση του, ο Παπάγος πλέκει το εγκώμιο της «ελευθέρας Γερμανίας» και προσωπικά του Αντενάουερ και συνηγορεί για τη συνένωση της χώρας.
«Το γερμανικόν έθνος - λέει ο Παπάγος - είναι και παραμένει μεταξύ των κυριωτέρων παραγόντων της ειρήνης εν Ευρώπη, παραμένει εξ ίσου εις εκ των κυριωτέρων παραγόντων της παγκοσμίου ειρήνης».
Ο Αντενάουερ, στην αντιφώνηση του, καταδικάζει «το ολέθριον παρελθόν», εξαίρει την αντίσταση του ελληνικού λαού στα «ολοκληρωτικά κράτη» κατά τον πόλεμο και κατόπιν «εις τον κομμουνισμόν», και αναφέρεται ιδιαίτερα στις οικονομικές και μορφωτικές ελληνογερμανικές σχέσεις. Ο αμφίβολος αντιφασισμός του Αντενάουερ δεν του επιτρέπει να κάνει μια χειρονομία σαν αυτήν που θα κάνει ο Μπραντ ύστερα από μία περίπου εικοσαετία στην Πολωνία: Να γονατίσει στο μνημείο των θυμάτων του ναζισμού. Αντίθετα, όπως μας πληροφορούν οι εφημερίδες της εποχής:
«...συνοδευόμενος υπό του εν Αθήναις Γερμανού πρεσβευτού και των μελών της ακολουθίας του μετέβη εις το Γ’ Νεκροταφείον Κοκκινιάς και, παρουσία πολλών μελών της ενταύθα γερμανικής παροικίας, κατέθεσε στέφανον εκ δάφνης εις τους τάφους των Γερμανών στρατιωτών των πεσόντων εις Ελλάδα κατά τον τελευταίον πόλεμον».
Είναι μια πρόκληση στα θύματα του ναζισμού και σε ολόκληρο τov ελληνικό λαό, που υπέφερε στη γερμανική Κατοχή. Αλλά η πρόκληση αυτή δεν έχει καμία επίδραση στις ελληνογερμανικές συνομιλίες. Το ανακοινωθέν που θα βγει στο τέλος της επισκέψεως του Αντενάουερ θα αναφέρει ότι «διεπιστώθη πλήρης ταυτότης απόψεων» στα διεθνή θέματα και κοινή επιθυμία των δύο κυβερνήσεων είναι να «συσφίγξουν περισσότερον τας μεταξύ Γερμανίας και Ελλάδος σχέσεις».
Συζητήθηκαν και πιο συγκεκριμένα θέματα σχετικά με τη συμφωνία που είχε υπογράψει ο Μαρκεζίνης στη Βόννη. Και, ασφαλώς όπως θα φανεί από όσα θα δούμε να αποκαλύπτονται ύστερα από μερικούς μήνες, έχει ιδιαίτερη σημασία μια φράση στο ανακοινωθέν:
«Ο καγκελάριος υπεγράμμισε ότι η εκτέλεσις της από 11-11 -53 Συμφωνίας της Βόννης θα συμβάλη εις την εφαρμογήν των σχεδίων ανασυγκροτήσεως της ελληνικής κυβερνήσεως». (Εφημερίδες, 13 Μαρτίου 1954.)
Ο Αντενάουερ θέλει να ενισχυθεί η πολιτική και οικονομική επιρροή και διείσδυση της χώρας του στην Ελλάδα. Αλλά οι φιλοδοξίες της κυβερνήσεως της Βόννης και του δυτικογερμανικού κεφαλαίου δεν είναι τόσο περιορισμένες. Πάνε πολύ μακρύτερα. Όπως είπε ο ίδιος ο Αντενάουερ στον Παπάγο στις ιδιαίτερες συνομιλίες τους, οι δυτικογερμανικές επιχειρήσεις θέλουν να διεισδύσουν στη Μέση Ανατολή και στην Αφρική. Ο Γερμανός καγκελάριος είπε στον Έλληνα πρωθυπουργό ότι οι χώρες της περιοχής αυτής ήταν επιφυλακτικές απέναντι στη Δ.Γερμανία εξαιτίας του χιτλερισμού. Και πρόσθεσε, πως, αν καλυπτόταν πίσω από κάποιες ελληνικές φίρμες, το γερμανικό κεφάλαιο θα μπορούσε να διεισδύσει ευκολότερα στην Αφρική (αφήγηση παλαιού πολιτικού, στενού συνεργάτη του Παπάγου).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου