Στο ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI, ΟΙΠΡΟΔΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ, στη σελίδα 245, αναφέρει:
Σε μια εξαίρετη αγόρευσή του στη Βουλή ο Ηλίας Ηλιού στρεφόμενος προς τα κυβερνητικά εδώλια ρώτησε: «Ποιοι ήσαν εκείνοι που ύψωσαν τις κόκκινες σημαίες με τα σφυροδρέπανα στη Νέα Ζωή; Ποιοι ήσαν εκείνοι που έκανα διαδήλωση με φωνές «ΚΚΕ» στο Γαλάτσι; Δεν απαντάτε; Θα σας το πω εγώ. Είναι μέλη παρακρατικών οργανώσεων της Άκρας Δεξιάς. Συνελήφθησαν, ανεγνωρίστησαν και ήδη είναι στα χέρια της δικαστικής εξουσίας… Και θα σας πω και κάτι άλλο: Χθες ο αρχηγός των ΤΕΑ στη Λευκάδα ύψωσε κόκκινη σημαία και έγραψε στους τοίχους: «Θάνατος στον βασιλιά» και «Θάνατος στη χωροφυλακή». Και αυτός συνελήφθη…».
Οι υπουργοί της Α.Μ. έμειναν σιωπηλοί.
Το σχέδιο της CIA είχε κακό ξεκίνημα. Αλλά δεν εγκαταλείφθηκε. Στις 20 Αυγούστου (1965) έγινε μια συγκέντρωση των εργαζομένων στον Τύπο (δημοσιογράφων, τυπογράφων κ.λ.π.). Οι συγκεντρωθέντες – περίπου 6.000 κατά την αστυνομία – αφού άκουσαν τους λόγους των ομιλητών εναντίον του ιουλιανού πραξικοπήματος μετέβησαν εν σώματι στην πλατεία Ομονοίας, όπου έψαλαν τον εθνικό ύμνο. Στο σημείο αυτό, χίμηξαν οι αστυνομικές δυνάμεις με κλομπς και προσπάθησαν να διαλύσουν τη συγκέντρωση με δακρυγόνα αέρια. Ήμουνα εκεί και παρακολουθούσα όλες τις φάσεις της αστυνομικής επιχειρήσεως. Είδα με τα μάτια μου μια ομάδα τριών αστυφυλάκων και ενός αρχιφύλακα να καταδιώκει ένα κορίτσι ως 20 χρονών περίπου. Όταν την έπιασαν, οι δύο της έστριψαν τα χέρια να μην αντιστέκεται, ο τρίτος την χτυπούσε από πίσω στο κεφάλι και ο τέταρτος την κλοτσούσε στην περιοχή της κοιλιάς. Όταν το κορίτσι έμεινε αναίσθητο από τα χτυπήματα, το έσυραν αιμόφυρτο στην είσοδο μιας κοντινής πολυκατοικίας. Εκεί ο γενναίος αρχιφύλακας με μια δυνατή κίνηση ξέσκισε το φόρεμά της από τον λαιμό ως κάτω και όταν την ξεστήθωσε άρχισε να τη χτυπάει με γροθιές στα ακάλυπτα σημεία του σώματος. Έδειχνε να ηδονίζεται καθώς χτυπούσε το γυμνό λιποθυμισμένο κορμί. Σε λίγο πέρασε από τον δρόμο μια «κλούβα». Πέταξαν μέσα το κορίτσι. Την άλλη μέρα πέρασε από δικαστήριο (μαζί με πολλούς άλλους). Καταδικάστηκε για «αντίσταση κατά της Αρχής»!
Στο μεταξύ, δυνάμεις της αστυνομίας είχαν φράξει όλες τις διεξόδους και εμπόδιζαν τη διάλυση των διαδηλωτών και την απομάκρυνση του διερχόμενου κόσμου. Ξαφνικά, σε διάφορα σημεία άναψαν πυρκαϊές. Οδοφράγματα στήνονταν. Ένα όχημα της πυροσβεστικής υπηρεσίας και μερικά ιδιωτικά αυτοκίνητα καίγονταν σαν λαμπάδες. Πλησίασα και είδα οργανωμένες ομάδες από νέους που φορούσαν κόκκινα πουκάμισα και μπλου-τζην παντελόνια να μεταφέρουν από αστυνομικά καμιόνια μπιτόνια με βενζίνη στο καιγόμενο πυροσβεστικό όχημα και να τροφοδοτούν τις φωτιές… Οι ίδιες ομάδες έστηναν τα οδοφράγματα. Στη συγκέντρωση όμως που είχε προηγηθεί δεν είχα δει ούτε έναν με κόκκινο πουκάμισο. Και αυτοί εδώ έπαιρναν εντολές από αξιωματικούς της αστυνομίας. Τι συνέβαινε;
Το «τι συνέβαινε» αποκαλύφθηκε την άλλη μέρα από μια ομάδα δημοσιογράφων, εντεταλμένων να παρακολουθήσουν τα ταραχώδη γεγονότα, οι οποίοι δημοσίευσαν κοινή επιστολή στην οποία κατήγγειλαν: α) ότι η αστυνομία παρακολουθούσε απαθής τις πυρπολήσεις των αυτοκινήτων, όσοι δε από τους άνδρες της αγνοώντας τις «ειδικές διαταγές» έσπευδαν προς τα εκεί αναχαιτίζονταν από μεμυημένους αξιωματικούς. β) Οι νεαροί με τα κόκκινα πουκάμισα υποδύονταν τους «Λαμπράκηδες», ενώ ήσαν πληρωμένοι πράκτορες της αστυνομίας. γ) Ομάδες πολιτών προθυμοποιήθησαν να σβήσουν τις πυρκαϊές. Η αστυνομία τους εμπόδισε. Στην πλατεία Κολοκοτρώνη ήσαν συγκεντρωμένοι 400 αστυφύλακες, σαν εφεδρική δύναμη. Ενώ παρέμεναν αδρανείς, ο ασύρματος ανεκοίνωσε ότι στις συμπλοκές της Ομονοίας σκοτώθηκαν δύο αστυφύλακες. Οι 400 αστυφύλακες εξαγριωμένοι έσπευσαν προς τα σημεία των συμπλοκών, όπου επέδειξαν πρωτοφανή βαρβαρότητα. Ο δήθεν φόνος των δύο αστυφυλάκων διαψεύσθηκε από την ίδια την αστυνομία… Οι εφημερίδες του Κέντρου και της Αριστεράς χαρακτήρισαν τα γεγονότα της Ομονοίας «κακότεχνη σκηνοθεσία». Ακόμα και η υπερδεξιά Εστία υπογράμμισε «την περίεργον στάσιν της αστυνομίας». αλλά και ο κυβερνητικός Τύπος και οι ραδιοφωνικοί σταθμοί έκαναν ότι μπορούσαν για να εκφοβίσουν τα μετριοπαθή στοιχεία αξιολογώντας τις αναρχικές πυρκαϊές και τα οδοφράγματα ως «αρχήν ερυθράς επαναστάσεως».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου